หนานกงซื่อ บุตรชายคนเดียวของเจ้าสำนักหรูเฟิงหน้าตาหล่อเหลา แววตาโอหังฉายความเย่อหยิ่งอยู่หลายส่วนมีความไม่เป็นมิตร และขี้ฉุนเฉียว .ทว่าเขาหน้าตาดีอย่างยิ่งความไม่เป็นมิตรนี้จึงมิได้ทำให้เขาน่ากลัว เพียงทำให้เขาดูพยศขึ้นเท่านั้น .ทว่าถึงจะมีนิสัยพยศ แต่ยังคงเป็นวิญญูชนเที่ยงตรงหนานกงซื่อจิตใจบริสุทธิ์ เหมือนม้าป่าบนทุ่งหญ้าเหมือนหมาป่าเดียวดายที่ทำตามใจตนเอง พยศและกร้าวกระด้าง.มีสัตว์ประจำกายคือหมาป่าปีศาจสีขาวปลอดสูงเท่าคนสามคน นัยน์ตาแดงก่ำดุจโลหิต ขนมันวาวดุจเส้นไหมเขี้ยวแหลมคมวาววับยาวเท่าแขนชายฉกรรจ์ ชื่อ ‘เหน่าไป๋จิน’
หนานกงซื่อ บุตรชายคนเดียวของเจ้าสำนักหรูเฟิงหน้าตาหล่อเหลา แววตาโอหังฉายความเย่อหยิ่งอยู่หลายส่วนมีความไม่เป็นมิตร และขี้ฉุนเฉียว .ทว่าเขาหน้าตาดีอย่างยิ่งความไม่เป็นมิตรนี้จึงมิได้ทำให้เขาน่ากลัว เพียงทำให้เขาดูพยศขึ้นเท่านั้น .ทว่าถึงจะมีนิสัยพยศ แต่ยังคงเป็นวิญญูชนเที่ยงตรงหนานกงซื่อจิตใจบริสุทธิ์ เหมือนม้าป่าบนทุ่งหญ้าเหมือนหมาป่าเดียวดายที่ทำตามใจตนเอง พยศและกร้าวกระด้าง.มีสัตว์ประจำกายคือหมาป่าปีศาจสีขาวปลอดสูงเท่าคนสามคน นัยน์ตาแดงก่ำดุจโลหิต ขนมันวาวดุจเส้นไหมเขี้ยวแหลมคมวาววับยาวเท่าแขนชายฉกรรจ์ ชื่อ ‘เหน่าไป๋จิน’