หมอกเมฆดำเคลื่อนย้าย แสงสว่างเริ่มปรากฏชัด ผู้คนทั้งดินแดนพันเมฆาเริ่มมีความหวังในการต่อสู้กับหายนะวันสิ้นพิภพมากขึ้น ทว่าซูเพียนจื่อเพิ่งสืบทอดตำแหน่งประมุขตระกูลได้ไม่นานก็ถูกยันต์โลหิตของมารฟ้าเข้าร่างนาง เจิ้งเฮ่าอี้ และปู่เฉินอวี่กลายเป็นเพียงหมากในกระดานของอูสิงเท่านั้นผู้ที่จะกอบกู้กลายเป็นผู้ทำลายเสียเองแบบนี้ ใครจะช่วยนางและผู้คนในดินแดนแห่งนี้ได้อีกเล่า ด้านความรักแม้จะลึกซึ้งเพียงใดก็ต้องมีชีวิตต่อไปจึงจะลึกซึ้งได้ หากต้องตายกันหมดทั้งดินแดนเช่นนี้แล้วจะมีความหมายใด แต่ก็อย่าได้ลืมว่าตั้งแต่ต้นจนจบซูเพียนจื่อมิใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ เช่นนั้นเหล่ามารทั้งหลายจงจดจำไว้เถิดว่าผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือนางผู้เดียว ต่อให้มีสิ่งใดมาล่อหลอกหรือล่อลวงจิตใจ นางก็จะไม่หวั่นไหวเป็นแน่!
หมอกเมฆดำเคลื่อนย้าย แสงสว่างเริ่มปรากฏชัด ผู้คนทั้งดินแดนพันเมฆาเริ่มมีความหวังในการต่อสู้กับหายนะวันสิ้นพิภพมากขึ้น ทว่าซูเพียนจื่อเพิ่งสืบทอดตำแหน่งประมุขตระกูลได้ไม่นานก็ถูกยันต์โลหิตของมารฟ้าเข้าร่างนาง เจิ้งเฮ่าอี้ และปู่เฉินอวี่กลายเป็นเพียงหมากในกระดานของอูสิงเท่านั้นผู้ที่จะกอบกู้กลายเป็นผู้ทำลายเสียเองแบบนี้ ใครจะช่วยนางและผู้คนในดินแดนแห่งนี้ได้อีกเล่า ด้านความรักแม้จะลึกซึ้งเพียงใดก็ต้องมีชีวิตต่อไปจึงจะลึกซึ้งได้ หากต้องตายกันหมดทั้งดินแดนเช่นนี้แล้วจะมีความหมายใด แต่ก็อย่าได้ลืมว่าตั้งแต่ต้นจนจบซูเพียนจื่อมิใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ เช่นนั้นเหล่ามารทั้งหลายจงจดจำไว้เถิดว่าผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือนางผู้เดียว ต่อให้มีสิ่งใดมาล่อหลอกหรือล่อลวงจิตใจ นางก็จะไม่หวั่นไหวเป็นแน่!