Niets te verliezen en toch bang, bekroond met de Multatuli-prijs 1979, is een autobiografisch verhaal waarin Renate Rubinstein vertelt over de ingrijpende gevolgen van scheiding. Zij geeft een openhartig en sober verslag van haar emoties tijdens en na de breuk van haar huwelijksrelatie. Het boek is gecomponeerd in een afwisseling van spontane reacties op wat er bij de scheiding gebeurde, en indringende terugblikken achteraf. De observaties van Renate Rubinstein hebben het unieke van de onvergelijkbare en onvergetelijke situaties die ook vaak in de literatuur worden opgeroepen, waarin ieder zich herkent, zonder dat er sprake is van gemeenplaatsen. Niets te verliezen en toch bang zou een opzienbarende roman genoemd kunnen worden, want zo laat het zich lezen. Renate Rubinstein beschikt over de bijzondere gave dat ze over problemen die haar persoonlijk het diepst raken zo schrijft dat ze iedereen kunnen raken. Ze heeft daarvoor haar eigen stijl ontwikkeld: scherp, brutaal, zacht en direct, en haar eigen vorm - het korte essay - vaak slechts een vignet dat een opvallend licht op de dingen werpt, en bij gelegenheid ook een landschapsbeschrijving, een stemmingsbeeld, een prozagedicht. - Norbert Elias in het voorwoord bij de Duitse vertaling van Niets te verliezen en toch bang
Niets te verliezen en toch bang, bekroond met de Multatuli-prijs 1979, is een autobiografisch verhaal waarin Renate Rubinstein vertelt over de ingrijpende gevolgen van scheiding. Zij geeft een openhartig en sober verslag van haar emoties tijdens en na de breuk van haar huwelijksrelatie. Het boek is gecomponeerd in een afwisseling van spontane reacties op wat er bij de scheiding gebeurde, en indringende terugblikken achteraf. De observaties van Renate Rubinstein hebben het unieke van de onvergelijkbare en onvergetelijke situaties die ook vaak in de literatuur worden opgeroepen, waarin ieder zich herkent, zonder dat er sprake is van gemeenplaatsen. Niets te verliezen en toch bang zou een opzienbarende roman genoemd kunnen worden, want zo laat het zich lezen. Renate Rubinstein beschikt over de bijzondere gave dat ze over problemen die haar persoonlijk het diepst raken zo schrijft dat ze iedereen kunnen raken. Ze heeft daarvoor haar eigen stijl ontwikkeld: scherp, brutaal, zacht en direct, en haar eigen vorm - het korte essay - vaak slechts een vignet dat een opvallend licht op de dingen werpt, en bij gelegenheid ook een landschapsbeschrijving, een stemmingsbeeld, een prozagedicht. - Norbert Elias in het voorwoord bij de Duitse vertaling van Niets te verliezen en toch bang