Ήταν στις εκβολές του ποταμού, η πλάτη της ακουμπούσε πάνω στο χωμάτινο δρομάκι με τ' αγριόχορτα κι εκείνο το μαύρο μετάξι κινούνταν σαγηνευτικά μέσα στο κυματάκι που ο αγέρας έφερνε πάλι και πάλι. Έκανε να βγάλει τα μαλλιά της απ' το δροσερό νερό, μα μόλις όρθωσε το σώμα είδε δίπλα της τον ίδιο της τον εαυτό νεκρό, ψυχρό, με ένα κοκκινωπό σημάδι κολλημένο γύρω από το λαιμό της. Τα όνειρα της έχουν γίνει θηλιές, που τη σφίγγουν το ένα πίσω από το άλλο, ξανά και ξανά. Δεν έχει φίλους για να ζητήσει βοήθεια, μόνο τον Άρη, που παλεύει να τη βγάλει από τις κρίσεις πανικού, έστω και αν νιώθει απλός κομπάρσος στη ζωή της. Η Χριστίνα έχει μάθει να μην εμπιστεύεται κανέναν, όταν όμως η μία της αδερφή δολοφονείται και η άλλη πέφτει θύμα απαγωγής, τότε καταλαβαίνει πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής από μέρους της, αφού μπορεί να είναι η επόμενη στη λίστα του δολοφόνου. Χριστίνα, Άρης, Αφροδίτη, Ιάσωνας, Αντύπας, Τεό, Ρήγας και φυσικά η Έριδα, έρχονται να ρίξουν την δική τους σταγόνα μέσα στο ποτήρι μ' εκείνο το μαύρο πικρό κρασί, δείχνοντας πως μπορεί και να το ξεχειλίσουν. ΄Η ίσως και όχι!
Ήταν στις εκβολές του ποταμού, η πλάτη της ακουμπούσε πάνω στο χωμάτινο δρομάκι με τ' αγριόχορτα κι εκείνο το μαύρο μετάξι κινούνταν σαγηνευτικά μέσα στο κυματάκι που ο αγέρας έφερνε πάλι και πάλι. Έκανε να βγάλει τα μαλλιά της απ' το δροσερό νερό, μα μόλις όρθωσε το σώμα είδε δίπλα της τον ίδιο της τον εαυτό νεκρό, ψυχρό, με ένα κοκκινωπό σημάδι κολλημένο γύρω από το λαιμό της. Τα όνειρα της έχουν γίνει θηλιές, που τη σφίγγουν το ένα πίσω από το άλλο, ξανά και ξανά. Δεν έχει φίλους για να ζητήσει βοήθεια, μόνο τον Άρη, που παλεύει να τη βγάλει από τις κρίσεις πανικού, έστω και αν νιώθει απλός κομπάρσος στη ζωή της. Η Χριστίνα έχει μάθει να μην εμπιστεύεται κανέναν, όταν όμως η μία της αδερφή δολοφονείται και η άλλη πέφτει θύμα απαγωγής, τότε καταλαβαίνει πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής από μέρους της, αφού μπορεί να είναι η επόμενη στη λίστα του δολοφόνου. Χριστίνα, Άρης, Αφροδίτη, Ιάσωνας, Αντύπας, Τεό, Ρήγας και φυσικά η Έριδα, έρχονται να ρίξουν την δική τους σταγόνα μέσα στο ποτήρι μ' εκείνο το μαύρο πικρό κρασί, δείχνοντας πως μπορεί και να το ξεχειλίσουν. ΄Η ίσως και όχι!